اثر مانیپولاسیون مفصل ساکروایلیاک بر احساس درد فشاری و رفلکس هافمن

زمینه و هدف: مانیپولاسیون اغلب در درمان بیماران مبتلا به درد گردن، کمر، لگن و اختلالات ستون فقرات به کار برده می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر مانیپولاسیون مفصل ساکروایلیاک بر دو پارامتر الکتروفیزیولوژیک آستانه تحمل درد فشاری و دامنه رفلکس هافمن عصب تیبیا بود. روش تحقیق: در این مطالعه ی مداخله ای نیمه تجربی که در سال 89-1388 در دانشکده ی توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد، 20دانشجوی دختر سالم، داوطلبانه شرکت داشتند. دامنه ی رفلکس هافمن عصب تیبیا از عضله ی گاستروکنمیوس و آستانه ی تحمل درد فشاری از برجستگی استخوانی خار خاصره ای خلفی-فوقانی همان سمت، قبل و بعد از انجام تکنیک مانیپولاسیون مفصل ساکروایلیاک اندازه گیری می شد. مقادیر دامنه ی رفلکس هافمن تا 20 و آستانه ی تحمل درد تا 15 دقیقه بعد از تکنیک ثبت می شد. آنالیز داده ها با نرم افزار spss (ویرایش 18) و با آزمون اندازه گیری مکرّر و آزمون متعاقب بونفرونی صورت گرفت. یافته ها: موج رفلکس هافمن عصب تیبیا تا 20 ثانیه بعد از تکنیک (16/0±16/0) نسبت به قبل از انجام تکنیک (15/0±35/0) کاهش معنی داری را نشان داد (005/0=p). مقادیر آستانه ی تحمل درد در زمان های بعد از انجام تکنیک نسبت به قبل از آن کاهش یافت؛ اگرچه بر اساس آزمون اندازه گیری مکرر، این تغییرات از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: مانیپولاسیون مفصل ساکروایلیاک سبب تضعیف گذرای تحریک پذیری نورون های حرکتی می شود. بکارگیری این تکنیک احتمالاً نمی تواند در آستانه تحمل درد فشاری، تغییری ایجاد کند. مانیپولاسیون می تواند در کاهش تون عضلانی مؤثر باشد.